Grote en kleine grenzen verleggen
Petra ging dit jaar voor het eerst mee met de Hinkelaar. In het verleden is ze wel eens teleurgesteld tijdens een groepsactiviteit, het boeken van deze reis was dus extra spannend. Petra schreef een uitgebreid verhaal over haar belevenissen tijdens het lang weekend naar Zeeland.
Toch weer proberen
‘De activiteiten van de Hinkelaar staan online en heb de website verder bekeken, lijkt goed! Een berichtje van m’n moeder. Ik heb de website ook bekeken en er staan zeker leuke reizen op. Zal ik het dan weer een kans geven, een groepsvakanties? De afgelopen jaren heb ik het niet aangedurfd, vooral omdat de zorg die ik nodig heb uiteindelijk toch niet geregeld kon worden. Veel organisaties bieden alleen week vakanties aan, maar op de website zag ik een aantal lange weekenden staan. Onder andere naar Zeeland en Texel. Een weekend leek me een mooie manier om kennis te maken met een nieuwe organisatie. En dus vulde ik het aanmeldingsformulier in voor het lange weekend naar Texel.’
Ook naar Zeeland
‘Een paar weken zat er een mail in mijn inbox dat ze nog deelnemers zochten voor het lange weekend naar Zeeland. Ook al kende ik de organisatie nog niet, het voelde wel zo goed dat besloot me gewoon aan te melden. Waardoor de reis kon doorgaan! En dus had ik ineens twee reisjes in de agenda!’
Twijfels weggenomen
‘Twijfels door eerdere ervaringen wat betreft de zorg bleven wel en dus besloot ik een mail te sturen daarover. Het weekend is pas over een paar weken maar anders kan ik gewoon niet mee, schreef ik. Tot mijn verbazing kreeg ik als antwoord dat er een verpleegkundige mee ging en dat het dus helemaal geregeld was. En kon ik me verheugen op een paar dagen Zeeland!’
Sfeer was meteen goed
‘Kort voor de reis werd er een groepsapp aangemaakt. Zo kon de voorpret en konden de laatste vragen gesteld worden. De heldere informatie vooraf zorgde ervoor dat ik helemaal niet met vragen bleef zitten.
Ik werd opgehaald bij de opstapplek in Drachten. De sfeer in de bus was meteen goed. Ik voelde me meteen op mijn gemak, ook al kende ik helemaal niemand. Eenmaal in Zeeland was het een gezellige chaos van bagage, enthousiast geklets en mensen die het logeerhuis verkenden. Het was een groot huis met landelijk ingerichte kamers, met een grote tuin erbij.
Wat ik echt bijzonder vond; veel mensen kenden elkaar niet en toch waren we na een paar uur al echt een groep; iedereen werd gezien.’
Rijden in Eendjes
‘Zaterdag stond een rondrit door de omgeving in Eendjes in Stellendam op het programma. Wat ik mooi vond om te zien; De mensen die hulp nodig hadden om in de autootjes te komen werden in overleg geholpen. Een goede samenwerking tussen de vrijwilligers en degene die geholpen moest worden. Praten mét die persoon en niet óver die persoon. Zoals het hoort!
De rest van de middag reden we in groepjes van vier door de afwisselende omgeving. Ik vond vooral dat ons vervoermiddel het bijzonder maakte!’
Zweven als een vogel
‘Zondag was het opnieuw prachtig weer; een perfecte stranddag! Wie wilde kon Soaren met behulp van mensen die het vaker hadden gedaan; één van onze groep zat in een rolstoel of zitje met een ervaren persoon erachter. We zaten de hele middag op het terras van een strandtent met uitzicht op de mensen die gingen Soaren. Genoeg te zien, ook als je het zelf niet ging doen.’
Laatste dag
‘Een weekend gaat snel… Maandag was het alweer tijd om in te pakken en een groot deel van de groep ging nog naar een museum in de buurt. Aan het begin van de middag verzamelden we in een restaurant naast het museum en na een evaluatierondje namen we afscheid en ging iedereen terug naar huis.’
‘Ik vond het vooraf spannend maar ik had in die paar dagen een goed beeld gekregen van hoe de organisatie werkt! Absoluut een positieve ervaring en ongetwijfeld nog vaker mee gaan! Sterker nog; een paar weken later ging ik een paar dagen naar Texel. Ik heb weer een organisatie gevonden waarmee ik met een goed gevoel op avontuur ga!’
– Petra
